Het scherp van de stroper
Project 2014/2015
14 oktober t/m 5 november 2017
Stadstransitie in poëtisch perspectief
Dit gezamenlijk project met poëzie van Maarten van den Berg en fotografie van Bert Janssen geeft een beeld van de verhouding tussen mens en stad die in een staat van transitie verkeren. De actualiteit waarin wij leven heeft een snelheid gekregen die aan voortdurende verandering onderhevig is. Om deze transformatie van mens en leefomgeving in beeld te brengen hebben de makers voor een vormtaal gekozen die een sterke persoonlijke benadering verbindt met een universele stedelijke omgeving.
De beelden zijn een verzameling van zorgvuldig gekozen plekken die een actualiteit weergeven passend in een tijd die aan steeds snellere wijzigingen onderhevig is.
Door veranderingsgevoelige locaties vast te leggen wordt de actualiteit gearchiveerd en de snelheid van geschiedenis en vernieuwing benadrukt.
De veranderende stad als drager van poëzie in het beeld geeft kracht aan de transitie waaraan onze maatschappij op dit moment sterk onderhevig is. De gekozen locaties zijn herkenbaar als stadslandschappen, bouwplaatsen en oude industrie. De stadsomgevingen en bouw-plaatsen staan in dit perspectief voor de verandering en vernieuwing. De verloren gegane industriële plekken zijn de overblijfselen van vernieuwingen uit het verleden en vormen onze geschiedenis.
De door de makers gekozen plekken bepalen in hoge mate het historisch perspectief van waaruit nieuwe richtingen voor de toekomst van leefomgeving bepaald worden. Tevens dragen zij zorg voor de herkenning van een bewustzijn van ons gezamenlijk verleden. De beelden zijn herkenbaar voor hen die in de onmiddellijke omgeving wonen en werken, maar zijn even vertrouwd als stadslandschap voor toeschouwers die in andere agglomeraties leven. In die zin is het gekozen stadsdecor als universeel aan te merken en daarnaast staat een onmiskenbaar karakter van de stad Maastricht in beeld zonder daarbij in herkenbare historische clichés te vervallen.
De poëzie geeft de plekken een nieuw perspectief. Door gebruik te maken van vluchtige materialen zoals kinderkrijt en afplaktape schrijft de dichter een boodschap in een onschuldige vorm en verwijst hij sensibel naar snelheid en waarden van een hedendaagse maatschappij. Na een flinke regenbui is de tekst in krijt immers alweer verdwenen en is de tape door de makers weer verwijderd na het maken van het beeld.
Het persoonlijke perspectief van poëzie geeft ons een individuele kijk op de kernen van ons eigen bestaan in onze hedendaagse omgeving. Bovendien versterken de persoonlijke beschrijvingen van de dichter ons actuele zicht op de huidige individualisering van het dagelijks leven en de snelheid van onze maatschappij.
Foto’s en poëzie versterken elkaar zonder te verdrukken en verstaan elkaar in een klimaat van verstilling en actualiteit.
Om het project persoonlijk toe te lichten, worden er zondag 15 oktober en zondag 22 oktober, door de kunstenaars rondleidingen verzorgd tussen 14 uur en 17 uur.
De foto expositie is gratis te bezichtigen in het Mariapark, geopend dinsdag t/m zondag van 11.00 tot 17.00 uur.
